| Gałek |
| Barbarzyńca |
|
| |
| Dołączył: 26 Lis 2006 |
| Posty: 10 |
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 2/3
|
| Skąd: Opole |
|
|
 |
|
 |
|
| Demokracja, to ustój, w którym lud (demos, społeczeństwo- nazewnictwo wedle uznania) jest suwerenem, sprawuje władzę poprzez wybieranych przez siebie przedstawicieli. A lud, wbrew temu co głoszą wszyscy ideolodzy oświeceniowi oraz postępowi myśliciele nie jest masą racjonalną. Z polskiego na nasze- lud jest głupi. 85% społeczeństwa wykazuje niską inteligencję, małą widzę. Lud nie potrafi dobrze żądzić, co możemy zaobserwować na przykładzie dzisiejszej Polski i Europy. Demos, jest z natury krótkowzroczny, myśli i czuje tylko chwilą. Lud jest niechętnie nastawiony do wszelkiego obowiązku, w tym do stawiających wysokie wymagania zasad wolnego rynku. Podobnie jak w starożytnym Rzymie, lud chce tylko chleba i igrzysk- samych przyjemności, żadnych poświęceń czy obowiązku. Demokracja opiera się na błędnym przekonaniu o równości ludzi. Otórz ludzie nie są równi: są lepsi (mądrzejści, bardziej kulturalni, bardziej etyczni), oraz Ci stojący na niższym poziomie (ciemni, chamscy, niemoralni). Oczywiście ten podział jest bardzo płynny i można by podzielić nasze społeczeństwo na dziesiątki zhierarchizowanych grup. Takie już jest uwarunkowanie naszego świata, że obecne nieformalne grupy społeczne układają się jak gdyby w trójkąt- im lepsi ludzie, tym mniejszy stanowią odsetek w ogóle społeczeństwa. Automatycznie, najwięcej jest ludzi prostych. Oczywiście nie ubliżam w żadnym wypadku ludziom prostym, gdyż są niezbędną częścią społeczeństwa, tak samo ważna jak i elita. Prosty lud musi jednak zajmować należne mu miejsce. Prości ludzie nie są w stanie dochodzić do wniosków wyższego kalibru, przez co można nimi bardzo łatwo manipulować, ludzie Ci patrzą bardzo krótkowzrocznie, nie nadają się do żądzenia państwem, a mimo wszystko nasza konstytucja daje im takie prawo- poprzez wybory. Wiadmo, nie stworzymy świata idealnego, ale stworzymy świat dobry. Osobiście uważam, że jednostka powinna rządzić państwem wspólnie z elitą- np. z Senatem złożonym z profesorów uniwersyteckich, wojewodów, ministrów. W demokracji ogromną rolę odgrywa prywata oraz chęć utrzymania się na stołku, przez co politycy muszą schlebiać głupim tłumom, doskonałym przykładem tego może być pan Giertych i becikowe- czysty populizm. Natomiast w momencie gdy władzę sprawuje jednostka- może być ona pewna, że może realizować swoją dalekowzroczną politykę, nie oglądając się na zmienne humory leniwego demosu. Może się tutaj nasuwać kontrargument- a co wtedy gdy władzę nad państwem przejmie żądny krwi szaleniec?? Owszem taka ewentualność zawsze istnieje. Mieszkamy jednak w kraju cywilizacji łacińskiej w której zasady moralne winny obowiązywać w każedej dziedzinie życia w tym i w polityce. Władca więc jest ograniczony prawem moralnym oraz prawem natruralnym- świętym prawem własności swoich poddanych. Aby skutecznie rządzić państwem, na jego czele musi stać człowiek, gruntownie do tego przygotowany, który dla dobra państwa może wedel uznania użyć wszystkich środków- oczywiście nienaruszających prawo stanowionego i naturalnego. Do naszych mózgów, czy to poprzez prasę czy telewizję wtłaczany jest pogląd, że demokratycznie wybierana władza oznacza wolność i kontrolę. Wcele tak jednak nie jest. Np. ma pan swój pogląd na dany temat, nad którym odbywa się demokratyczne głosowanie, jednak większość ludu ma inne zdenie niż pan, przez co definitywnie pan przegrywa. Nie ma tu wolności- jest dyktat, tyle że dyktat ilości, dyktat tłumu. Dyktatu jako takiego nie da się usunąć, bo to doprowadziłoby do anarchii. Liberał zamiast dyktaku głupiego tłumu, wybiera dyktat mądrej jednostki. Oczywiście dyktat racjonalny i nie wchodzący człowiekowi z buciorami do życia. Wśród zwolenników demokracji panuje przekonanie, że albo demokracja albo totalitaryzm. Liberał nigdy nie popera totalitaryzmu. Popiera autorytaryzm. Dla liberała autorytarne państwo ma władzę tylko tam gdzie powinno mieć- w polityce zagranicznej, prawie, policji, bezpieczeństwie. Nie wpycha się człowiekowi do jego prywatnego życia, nie zmusza go do fanatyzmu jak naprzykład w III Rzeszy czy ZSRR. Liberał popiera silne państwo minimum. |
|
